معنی فارسی auxiliary verb
B1فعل کمکی، فعلی است که برای تغییر زمان، حالت یا صدا به کار می‌رود و معمولاً با فعل اصلی ترکیب می‌شود.
A verb used in conjunction with a main verb to form tenses, moods, or voices.
- noun
noun
معنی(noun):
(grammar) A verb that accompanies the main verb in a clause in order to make distinctions in tense, mood, voice or aspect.
example
معنی(example):
یک فعل کمکی به فعل اصلی در یک جمله کمک می‌کند.
مثال:
An auxiliary verb helps the main verb in a sentence.
معنی(example):
در جمله 'او در حال دویدن است'، 'است' یک فعل کمکی است.
مثال:
In the sentence 'She is running', 'is' is an auxiliary verb.
معنی فارسی کلمه auxiliary verb
:
فعل کمکی، فعلی است که برای تغییر زمان، حالت یا صدا به کار می‌رود و معمولاً با فعل اصلی ترکیب می‌شود.
