معنی فارسی baboon
A2 /ˌbæˈbuːn/بابون، نوعی میمون بزرگ و اجتماعی که در آفریقا و عربستان وجود دارد.
A large primate characterized by a long snout and robust body, found in Africa.
- noun
noun
معنی(noun):
An Old World monkey of the genus Papio, having dog-like muzzles and large canine teeth, cheek pouches, a short tail, and naked callosities on the buttocks.
معنی(noun):
A foolish or boorish person.
example
معنی(example):
بابون به خاطر صداهای بلندی که دارد و رفتار اجتماعی‌اش شناخته شده است.
مثال:
The baboon is known for its loud calls and social behavior.
معنی(example):
بابون‌ها معمولاً در گروه‌ها در طبیعت دیده می‌شوند.
مثال:
Baboons can often be seen in groups in the wild.
معنی فارسی کلمه baboon
:
بابون، نوعی میمون بزرگ و اجتماعی که در آفریقا و عربستان وجود دارد.
