معنی فارسی bad faith
C1عمل یا نظر داشتن بدبینانه با نیت فریب دادن، در زمینه‌هایی مثل قراردادها و مذاکرات.
The intention to deceive or mislead in a contractual or negotiating situation.
- noun
Intent to deceive or mislead another to gain some advantage; dishonesty or fraud in a transaction (such as knowingly misrepresenting the quality of something that is being bought or sold).
A malicious motive by a party in a lawsuit. This has an effect on the ability to maintain causes of action and obtain legal remedies.
The existentialist concept of denying one's total freedom of will.
وارد شدن به یک توافق در شرایط بدبینانه می‌تواند منجر به مسائل قانونی شود.
Entering into an agreement in bad faith can lead to legal issues.
او در طول مذاکرات با بدبینی عمل کرد که منجر به بی‌اعتمادی شد.
She acted in bad faith during the negotiations, which caused distrust.
معنی فارسی کلمه bad faith
:
عمل یا نظر داشتن بدبینانه با نیت فریب دادن، در زمینه‌هایی مثل قراردادها و مذاکرات.
