معنی فارسی badger

A2 /ˈbædʒɚ/

تنبل، حیوانی از تیرهٔ راسوها که معمولاً در زیر زمین زندگی می‌کند و دارای پاهای قوی و موهای ضخیم است.

A burrowing mammal with a short, sturdy body and a distinctive striped face.

noun
معنی(noun):

Any mammal of three subfamilies, which belong to the family Mustelidae: Melinae (Eurasian badgers), Mellivorinae (ratel or honey badger), and Taxideinae (American badger).

معنی(noun):

A native or resident of the American state, Wisconsin.

معنی(noun):

A brush made of badger hair.

معنی(noun):

(in the plural) A crew of desperate villains who robbed near rivers, into which they threw the bodies of those they murdered.

verb
معنی(verb):

To pester, to annoy persistently; press.

مثال:

He kept badgering her about her bad habits.

معنی(verb):

To pass gas; to fart.

example
معنی(example):

تنبل نوعی حیوان است که در زیر زمین در لانه‌های خود زندگی می‌کند.

مثال:

A badger is a type of animal that lives underground in burrows.

معنی(example):

تنبل به خاطر نوارهای مشکی و سفیدی که روی صورتش دارد شناخته شده است.

مثال:

The badger is known for its distinctive black and white stripes on its face.

معنی فارسی کلمه badger

: معنی badger به فارسی

تنبل، حیوانی از تیرهٔ راسوها که معمولاً در زیر زمین زندگی می‌کند و دارای پاهای قوی و موهای ضخیم است.