معنی فارسی banality
B2 /beɪˈnælɨti/بیمحتوایی و سطحی بودن، به ویژه در کارهای هنری یا ادبی.
The quality of being banal; something that is unoriginal or mundane.
- noun
noun
معنی(noun):
The quality of being banal.
معنی(noun):
Something which is banal.
معنی(noun):
A feudal right or obligation, especially the obligation for a peasant to grind grain at the lord's mill, or the profits accruing from such rights.
example
معنی(example):
سطحی بودن فیلم باعث شد که فراموشش کنم.
مثال:
The banality of the movie made it forgettable.
معنی(example):
ما از روزمرگی خسته شده بودیم.
مثال:
We were tired of the banality of everyday life.
معنی فارسی کلمه banality
:
بیمحتوایی و سطحی بودن، به ویژه در کارهای هنری یا ادبی.
