معنی فارسی bandage
A1 /ˈbændɪdʒ/باند، نوار پارچه‌ای یا پلاستیکی است که برای محافظت از زخم یا آسیب استفاده می‌شود.
A strip of material used to cover and protect a wound or injury.
- noun
- verb
A strip of gauze or similar material used to protect or support a wound or injury.
A strip of cloth bound round the head and eyes as a blindfold.
(by extension) A provisional or makeshift solution that provides insufficient coverage or relief.
this new healthcare proposal merely applies a bandage to the current medical crisis
To apply a bandage to something.
او یک باند را دور بازوی آسیب‌دیده‌اش پیچید.
He wrapped a bandage around his injured arm.
پرستار یک باند بر روی زخم انگشت من گذاشت.
The nurse applied a bandage to the cut on my finger.
معنی فارسی کلمه bandage
:
باند، نوار پارچه‌ای یا پلاستیکی است که برای محافظت از زخم یا آسیب استفاده می‌شود.
