معنی فارسی bandit
B1 /ˈbændɪt/دزد، به شخصی اطلاق می‌شود که به سرقت یا اقدام به دزدی می‌پردازد.
A robber or outlaw, especially one who is part of a gang.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
One who robs others in a lawless area, especially as part of a group.
معنی(noun):
An outlaw.
معنی(noun):
One who cheats others.
معنی(noun):
An enemy aircraft.
معنی(noun):
A runner who covertly joins a race without having registered as a participant.
verb
معنی(verb):
To rob, or steal from, in the manner of a bandit.
example
معنی(example):
دزد پولی از بانک دزدید.
مثال:
The bandit stole money from the bank.
معنی(example):
آنها بعد از یک تعقیب طولانی دزد را دستگیر کردند.
مثال:
They caught the bandit after a long chase.
معنی فارسی کلمه bandit
:
دزد، به شخصی اطلاق می‌شود که به سرقت یا اقدام به دزدی می‌پردازد.
