معنی فارسی bard
B1 [bɑɹd]شاعری که به روایت داستان‌ها و تاریخ‌های فرهنگی می‌پردازد.
A poet who recites stories and cultural histories.
- noun
noun
معنی(noun):
A professional poet and singer, like among the ancient Celts, whose occupation was to compose and sing verses in honor of the heroic achievements of princes and brave men.
معنی(noun):
(by extension) A poet.
مثال:
Shakespeare is known as the bard of Avon.
example
معنی(example):
یک شاعر داستان‌های قدیمی را می‌خواند.
مثال:
A bard sings stories of old.
معنی(example):
در زمان‌های قدیم، شاعر شخصیتی محترم بود.
مثال:
In ancient times, a bard was a respected figure.
معنی فارسی کلمه bard
:
شاعری که به روایت داستان‌ها و تاریخ‌های فرهنگی می‌پردازد.
