معنی فارسی barricade
B1 /ˌbæɹɪˈkeɪd/مانع، ساختار یا وسیله‌ای که برای جلوگیری از ورود یا عبور ایجاد می‌شود.
A barrier used to block passage or to control movement in a certain area.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A barrier constructed across a road, especially as a military defence
معنی(noun):
An obstacle, barrier, or bulwark.
معنی(noun):
(in the plural) A place of confrontation.
verb
معنی(verb):
To close or block a road etc., using a barricade
معنی(verb):
To keep someone in (or out), using a blockade, especially ships in a port
example
معنی(example):
پلیس یک مانع برای کنترل جمعیت ایجاد کرد.
مثال:
The police set up a barricade to control the crowd.
معنی(example):
آنها به سرعت یک مانع برای مسدود کردن جاده ساختند.
مثال:
They quickly built a barricade to block the road.
معنی فارسی کلمه barricade
:
مانع، ساختار یا وسیله‌ای که برای جلوگیری از ورود یا عبور ایجاد می‌شود.
