معنی فارسی baryton
B2 /ˈbæɹɪtɒn/باریتون، سازی است که معمولاً دارای شش رشته و به عنوان نمایندهای از عمیقترین صدا در گروه سازهای زربینی شناخته میشود.
A musical instrument similar to a cello, with additional sympathetic strings.
- noun
noun
معنی(noun):
A viol-like stringed instrument (chordophone) mainly played with a bow but with a set of plucked strings as well, originating in European music prior to the 1800s.
example
معنی(example):
باریتون یک ساز زهی با صدای عمیق است.
مثال:
The baryton is a string instrument with a deep sound.
معنی(example):
آهنگسازان معمولاً موسیقیهایی به طور خاص برای باریتون مینویسند.
مثال:
Composers often write music specifically for the baryton.
معنی فارسی کلمه baryton
:
باریتون، سازی است که معمولاً دارای شش رشته و به عنوان نمایندهای از عمیقترین صدا در گروه سازهای زربینی شناخته میشود.