معنی فارسی basepair
C1یک جفت پایه در علم ژنتیک به تشکیل یک پیوند بین دو نوکلئوتید اشاره دارد.
A pair of complementary bases in a DNA molecule that link the strands.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
In molecular biology, two nucleotides on opposite complementary DNA or RNA strands that are connected via hydrogen bonds.
verb
معنی(verb):
To bind separate DNA or RNA sequences by base pairs.
example
معنی(example):
یک جفت پایه دو رشته DNA را به هم متصل می کند.
مثال:
A basepair connects two strands of DNA together.
معنی(example):
ترتیب جفت پایه ها اطلاعات ژنتیکی را تعیین می کند.
مثال:
The sequence of basepairs determines the genetic information.
معنی فارسی کلمه basepair
:
یک جفت پایه در علم ژنتیک به تشکیل یک پیوند بین دو نوکلئوتید اشاره دارد.
