معنی فارسی beagle
B1 [biːɡəɫ]بیگل نژادی از سگ‌ها است که به خاطر حس بویایی قوی و شخصیت دوستانه‌اش مشهور است.
A breed of hound known for its keen sense of smell and friendly disposition.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A small short-legged smooth-coated scenthound, often tricolored and sometimes used for hunting hares. Its friendly disposition makes it suitable as a family pet.
معنی(noun):
A person who snoops on others; a detective.
معنی(noun):
A bailiff.
معنی(noun):
A small kind of shark.
verb
معنی(verb):
To hunt with beagles.
معنی(verb):
To search.
example
معنی(example):
بیگل به خاطر حس بویایی شگفت‌انگیز خود شناخته شده است.
مثال:
The beagle is known for its incredible sense of smell.
معنی(example):
بیگل‌ها دوستانه هستند و حیوانات خانگی عالی برای خانواده‌ها محسوب می‌شوند.
مثال:
Beagles are friendly and make great family pets.
معنی فارسی کلمه beagle
:
بیگل نژادی از سگ‌ها است که به خاطر حس بویایی قوی و شخصیت دوستانه‌اش مشهور است.
