معنی فارسی beak
A2 /biːk/منقار، بخش سنگینی از سر پرندگان که برای گرفتن و شکستن غذا استفاده می‌شود.
The hard, pointed part of a bird's mouth used for eating.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Anatomical uses.
معنی(noun):
Figurative uses.
معنی(noun):
Colloquial uses.
verb
معنی(verb):
Strike with the beak.
معنی(verb):
Seize with the beak.
معنی(verb):
To play truant.
example
معنی(example):
پرنده از منقار خود برای شکستن گردو استفاده کرد.
مثال:
The bird used its beak to crack open the nut.
معنی(example):
پنگوئن دارای منقار منحصر به فردی است که به او در شکار ماهی کمک می‌کند.
مثال:
The penguin has a unique beak that helps it catch fish.
معنی فارسی کلمه beak
:
منقار، بخش سنگینی از سر پرندگان که برای گرفتن و شکستن غذا استفاده می‌شود.
