معنی فارسی bedmate
B1هم‌اتاقی، شخصی که در یک اتاق خواب مشترک زندگی می‌کند.
A person who shares a bed or room with someone else, often referring to a roommate.
- noun
noun
معنی(noun):
A person with whom one shares a bed.
example
معنی(example):
او در سال‌های دانشگاه با یک هم‌اتاقی زندگی می‌کرد.
مثال:
He shared a room with a bedmate during his college years.
معنی(example):
یافتن یک هم‌اتاقی سازگار زندگی دور از خانه را آسان‌تر کرد.
مثال:
Finding a compatible bedmate made living away from home easier.
معنی فارسی کلمه bedmate
:
هم‌اتاقی، شخصی که در یک اتاق خواب مشترک زندگی می‌کند.
