معنی فارسی bedtime

A1 /ˈbɛdtaɪm/

زمان خواب، ساعتی است که فرد باید به تختخواب برود و بخوابد، به ویژه در مورد کودکان.

The hour at which a person usually goes to bed.

noun

معنی(noun):

The time or hour at which one retires to bed in order to sleep.

example

معنی(example):

زمان خواب زمانی است که از کودکان انتظار می‌رود بخوابند.

مثال:

Bedtime is the time when children are expected to go to sleep.

معنی(example):

من معمولاً قبل از خواب یک داستان در زمان خواب می‌خوانم.

مثال:

I usually read a story at bedtime before sleeping.

معنی فارسی کلمه bedtime

زمان خواب، ساعتی است که فرد باید به تختخواب برود و بخوابد، به ویژه در مورد کودکان.