معنی فارسی bel
B1 /bɛl/حالت فوقالعاده احساس، به ویژه در یک لحظه خاص.
A term generally referring to an extraordinary feeling, especially in a moment.
- noun
noun
معنی(noun):
A measure of relative power, defined as log10(P 1/P 2), where P1 and P2 are the measured and reference power respectively.
example
معنی(example):
او بعد از شنیدن خبر، احساس بل کرد.
مثال:
She felt a sense of bel after hearing the news.
معنی(example):
صدای بل زنگ دره را پر کرد.
مثال:
The bel of the bell echoed through the valley.
معنی فارسی کلمه bel
:
حالت فوقالعاده احساس، به ویژه در یک لحظه خاص.
