معنی فارسی belied
B2گذشته فعل 'belie' که به معنای نادیده گرفتن یا نشان دادن نادرست بودن چیزی است.
Past tense of 'belie'; to have contradicted or shown something to be false.
- verb
To tell lies about.
To give a false representation of.
To contradict, to show (something) to be false.
Her obvious nervousness belied what she said.
To conceal the contradictory or ironic presence of (something).
His calm demeanor belied his inner sense of guilt.
To show, evince, demonstrate: to show (something) to be present, particularly something deemed contradictory or ironic.
To mimic; to counterfeit.
To fill with lies.
لبخند او، احساس واقعی ناامیدی‌اش را پنهان می‌کرد.
Her smile belied her true feelings of disappointment.
آمار، پیش‌بینی‌های کارشناسان را رد کرد.
The statistics belied the predictions made by experts.
معنی فارسی کلمه belied
:
گذشته فعل 'belie' که به معنای نادیده گرفتن یا نشان دادن نادرست بودن چیزی است.
