معنی فارسی benefice
B2 /ˈbɛnɪfɪs/بنفیس، درآمد یا سهمی که برای حمایت از یک مقام کلیسایی معین شده است.
A source of income, particularly for a clergyman, typically derived from church property.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Land granted to a priest in a church that has a source of income attached to it.
معنی(noun):
A favour or benefit.
معنی(noun):
(feudal law) An estate in lands; a fief.
verb
معنی(verb):
To bestow a benefice upon
example
معنی(example):
او یک بنفیس دریافت کرد تا از کارش به عنوان کشیش حمایت کند.
مثال:
He received a benefice to support his work as a priest.
معنی(example):
کلیسا یک بنفیس ارائه داد تا به جامعه کمک کند.
مثال:
The church provided a benefice to help the community.
معنی فارسی کلمه benefice
:
بنفیس، درآمد یا سهمی که برای حمایت از یک مقام کلیسایی معین شده است.
