معنی فارسی benzocaine
B1 /ˈbɛn.zoʊ.keɪn/بنزوکائین، یک داروی مسکن موضعی است که معمولاً در درمان دردهای خفیف استفاده می‌شود.
A local anesthetic used to relieve pain by blocking nerve signals in the body.
- noun
noun
معنی(noun):
A local anesthetic commonly used as a topical pain reliever.
example
معنی(example):
بنزوکائین به عنوان یک بی‌حس‌کننده موضعی برای تسکین درد استفاده می‌شود.
مثال:
Benzocaine is used as a local anesthetic to relieve pain.
معنی(example):
دندانپزشک قبل از شروع عمل، بنزوکائین را استفاده کرد.
مثال:
The dentist applied benzocaine before starting the procedure.
معنی فارسی کلمه benzocaine
:
بنزوکائین، یک داروی مسکن موضعی است که معمولاً در درمان دردهای خفیف استفاده می‌شود.
