معنی فارسی biff
B1 /bɪf/بف به معنای ضربه زدن یا به شدت برخورد کردن است.
To hit something with force or to strike; often used in informal contexts.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A sudden, sharp blow or punch.
معنی(noun):
A wipeout.
verb
معنی(verb):
To punch or hit.
معنی(verb):
To discard; to throw out; to throw away.
معنی(verb):
To wipe out; to faceplant; to fall.
example
معنی(example):
او به توپ یک ضربه زد و آن را به سمت دروازه پرتاب کرد.
مثال:
He gave the ball a biff and sent it flying into the goal.
معنی(example):
او در آزمایشش به مشکل برخورد، اما هنوز هم توانست قبول شود.
مثال:
She biffed her test but still managed to pass.
معنی فارسی کلمه biff
:
بف به معنای ضربه زدن یا به شدت برخورد کردن است.
