معنی فارسی big-band
B1موسیقی بند بزرگ، سبکی از موسیقی است که غالباً شامل ترکیب‌های بزرگ سازها و اجراهای جهانی است و در طول دهه 1930 تا 1940 به اوج خود رسید.
A style of jazz music characterized by large ensembles, often featuring brass and woodwinds, popular in the early to mid-20th century.
- NOUN
example
معنی(example):
دوره بند بزرگ زمان مهمی در تاریخ موسیقی بود.
مثال:
The big-band era was a significant time in music history.
معنی(example):
موسیقی بند بزرگ معمولاً شامل آثار مرتب شده و بداهه‌نوازی است.
مثال:
Big-band music often features arranged compositions and improvisation.
معنی فارسی کلمه big-band
:
موسیقی بند بزرگ، سبکی از موسیقی است که غالباً شامل ترکیب‌های بزرگ سازها و اجراهای جهانی است و در طول دهه 1930 تا 1940 به اوج خود رسید.
