معنی فارسی bigtime
B2موفقیت بزرگ یا پیشرفت در زمینهای خاص.
Referring to someone who has achieved significant success.
- noun
- adjective
- adverb
noun
معنی(noun):
The highest, or most prestigious level in any field, especially in entertainment.
adjective
معنی(adjective):
Of major significance or importance.
adverb
معنی(adverb):
To a significant degree.
example
معنی(example):
او در حرفهاش به عنوان یک بازیگر موفق شد.
مثال:
She made it bigtime in her career as an actress.
معنی(example):
او یک بازیکن بزرگ در صنعت موسیقی است.
مثال:
He’s a bigtime player in the music industry.
معنی فارسی کلمه bigtime
:
موفقیت بزرگ یا پیشرفت در زمینهای خاص.
