معنی فارسی birthplace
A2 /ˈbɝθˌpleɪs/زادگاه، مکانی است که یک فرد در آن متولد شده است.
The location where a person was born.
- noun
noun
معنی(noun):
The location where a person was born.
مثال:
Portsmouth was Charles Dickens’ birthplace.
معنی(noun):
(by extension) The location where something was created or devised.
مثال:
Coney Island was the birthplace of the hot dog.
example
معنی(example):
زادگاه او یک شهر کوچک در شمال ایتالیا است.
مثال:
Her birthplace is a small town in northern Italy.
معنی(example):
دانستن زادگاه فرد می‌تواند به ارتباط با میراث کمک کند.
مثال:
Knowing one's birthplace can help connect with heritage.
معنی فارسی کلمه birthplace
:
زادگاه، مکانی است که یک فرد در آن متولد شده است.
