معنی فارسی bitumen
B1 /baɪˈtumən/بیتومن، یک ماده قیری و چسبناک است که در ساخت و ساز و آسفالت‌کاری استفاده می‌شود.
A black mixture of hydrocarbons obtained from natural deposits or as a residue from petroleum distillation, used for paving and roofing.
- noun
- verb
Mineral pitch; a black, tarry substance, burning with a bright flame. It occurs as an abundant natural product in many places, as on the shores of the Dead and Caspian Seas. It is used in cements, in the construction of pavements, etc.
(by extension) Any one of the natural hydrocarbons, including the hard, solid, brittle varieties called asphalt, the semisolid maltha and mineral tars, the oily petrolea, and even the light, volatile naphthas.
Canadian deposits of extremely heavy crude oil.
To cover or fill with bitumen.
بیتومن معمولاً برای آسفالت‌کردن جاده‌ها استفاده می‌شود.
Bitumen is commonly used for paving roads.
مواد پوشش سقف از بیتومن ساخته شده بود تا مقاومت در برابر آب تضمین شود.
The roofing material was made of bitumen to ensure water resistance.
معنی فارسی کلمه bitumen
:
بیتومن، یک ماده قیری و چسبناک است که در ساخت و ساز و آسفالت‌کاری استفاده می‌شود.
