معنی فارسی blooey
B1صدای انفجار یا شکستن یک شی، معمولاً به صورت غیردقیق توصیف می‌شود.
A colloquial term for the sound of something bursting or breaking.
- adjective
- interjection
adjective
معنی(adjective):
Haywire, amiss.
interjection
معنی(interjection):
Exclamation representing an explosion or abrupt occurrence.
example
معنی(example):
بالون وقتی به شی تیزی برخورد کرد، منفجر شد.
مثال:
The balloon went blooey when it hit a sharp object.
معنی(example):
من صدای انفجاری از عقب اتاق شنیدم.
مثال:
I heard a blooey sound from the back of the room.
معنی فارسی کلمه blooey
:
صدای انفجار یا شکستن یک شی، معمولاً به صورت غیردقیق توصیف می‌شود.
