معنی فارسی blowtorch
B2 /ˈbloʊˌtɔɹtʃ/مشعل، ابزاری است که شعلهٔ بسیار داغی تولید می‌کند و برای جوشکاری، برش و حرارت دادن به فلزات استفاده می‌شود.
A tool that produces a hot flame, used for welding, cutting, and heating materials.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A tool which projects a controlled stream of a highly flammable gas over a spark in order to produce a controlled flame.
verb
معنی(verb):
To apply a blowtorch to something.
example
معنی(example):
یک مشعل برای جوشکاری فلز استفاده می‌شود.
مثال:
A blowtorch is used for welding metal.
معنی(example):
او از مشعل برای بریدن فولاد ضخیم استفاده کرد.
مثال:
He used a blowtorch to cut through the thick steel.
معنی فارسی کلمه blowtorch
:
مشعل، ابزاری است که شعلهٔ بسیار داغی تولید می‌کند و برای جوشکاری، برش و حرارت دادن به فلزات استفاده می‌شود.
