معنی فارسی blunder
B2 /ˈblʌn.dɚ/اشتباه بزرگ، خطای جدی یا نادرست که ممکن است عواقب ناخوشایندی داشته باشد.
A serious mistake or error.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A clumsy or embarrassing mistake.
معنی(noun):
A very bad move, usually caused by some tactical oversight.
verb
معنی(verb):
To make a clumsy or stupid mistake.
مثال:
to blunder in preparing a medical prescription
معنی(verb):
To move blindly or clumsily.
معنی(verb):
To cause to make a mistake.
معنی(verb):
To do or treat in a blundering manner; to confuse.
example
معنی(example):
او در طول ارائه یک اشتباه بزرگ کرد.
مثال:
He made a blunder during the presentation.
معنی(example):
اشتباه بزرگ تیم، آن‌ها را بازی را باخت.
مثال:
The team's blunder cost them the game.
معنی فارسی کلمه blunder
:
اشتباه بزرگ، خطای جدی یا نادرست که ممکن است عواقب ناخوشایندی داشته باشد.
