معنی فارسی boardinghouse
B1خانه مسافرتی، مکانی که به هزینه‌ای معین اتاق و غذا را به مهمانان ارائه می‌دهد.
A single house offering room and board to paying guests, often for a longer duration.
- noun
noun
معنی(noun):
A private house in which paying residents are provided with accommodation and meals.
معنی(noun):
A boarding school building where boarders live during term time.
example
معنی(example):
خانه مسافرتی پر از مسافرهای دوستانه بود.
مثال:
The boardinghouse was full of friendly travelers.
معنی(example):
او برای صرفه‌جویی در اجاره به یک خانه مسافرتی منتقل شد.
مثال:
She moved into a boardinghouse to save on rent.
معنی فارسی کلمه boardinghouse
:
خانه مسافرتی، مکانی که به هزینه‌ای معین اتاق و غذا را به مهمانان ارائه می‌دهد.
