معنی فارسی boastful
B2لاف‌زن، شخصی که اغلب درباره خود یا دستاوردهایش مبالغه می‌کند و به آن افتخار می‌کند.
Full of boast; given to boasting; bragging.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Tending to boast or brag.
مثال:
He wrote a boastful autobiography, recording all his great deeds.
example
معنی(example):
طبیعت لاف زدن او اغلب دوستانش را آزار می‌دهد.
مثال:
His boastful nature often annoys his friends.
معنی(example):
یک فرد لاف زن ممکن است در پیدا کردن دوستان واقعی دچار مشکل شود.
مثال:
A boastful person may find it hard to make real friends.
معنی فارسی کلمه boastful
:
لاف‌زن، شخصی که اغلب درباره خود یا دستاوردهایش مبالغه می‌کند و به آن افتخار می‌کند.
