معنی فارسی boasting
B1 /ˈboʊstɪŋ/فعل مضارع افتخار کردن، اشاره به حالتی دارد که شخصی به شیوه‌ای بزرگنمایی درباره‌ی موفقیت‌ها و دارایی‌های خود صحبت می‌کند.
Present participle of 'boast'. The act of speaking with pride about oneself.
- verb
- noun
To brag; to talk loudly in praise of oneself.
To speak of with pride, vanity, or exultation, with a view to self-commendation; to extol.
To speak in exulting language of another; to glory; to exult.
To play a boast shot.
To possess something special.
His family boasted a famous name.
To dress, as a stone, with a broad chisel.
(sculpting) To shape roughly as a preparation for the finer work to follow; to cut to the general form required.
The making of boasts.
افتخار کردن می‌تواند مردم را از شما دور کند.
Boasting can turn people away from you.
او در حالی که دیگران با فروتنی رفتار می‌کردند، افتخار می‌کرد.
He was boasting while others remained humble.
معنی فارسی کلمه boasting
:
فعل مضارع افتخار کردن، اشاره به حالتی دارد که شخصی به شیوه‌ای بزرگنمایی درباره‌ی موفقیت‌ها و دارایی‌های خود صحبت می‌کند.
