معنی فارسی boor
B2 /bʊɹ/فردی بیادب و بیتوجه به آداب اجتماعی.
A rude or unmannerly person.
- noun
noun
معنی(noun):
A peasant.
معنی(noun):
A Boer, white South African of Dutch or Huguenot descent.
معنی(noun):
A yokel, country bumpkin.
معنی(noun):
An uncultured person.
example
معنی(example):
بوئر صحبت را با نظرات بلند قطع کرد.
مثال:
The boor interrupted the conversation with loud remarks.
معنی(example):
او او را به عنوان یک بوئر توصیف کرد که فاقد آداب و نزاکت بود.
مثال:
She described him as a boor, lacking manners and refinement.
معنی فارسی کلمه boor
:
فردی بیادب و بیتوجه به آداب اجتماعی.
