معنی فارسی bootee
A2 /ˈbuːti/نوعی کفش یا پاپوش نرم که معمولاً برای نوزادان یا در مکان‌های غیررسمی استفاده می‌شود.
A type of soft shoe or slipper, usually worn by infants or in informal settings.
- noun
noun
معنی(noun):
A soft, woolen shoe, usually knitted, for a baby or small pet.
مثال:
Take off the baby's bootees before you put her in the crib.
معنی(noun):
A thick sock worn under a wetsuit.
معنی(noun):
An overshoe or sock worn to cover dirty shoes or feet.
مثال:
Surgeons often slip on bootees before entering the operating room.
example
معنی(example):
او یک بوتی به پا کرد تا پایش گرم بماند.
مثال:
She wore a bootee to keep her feet warm.
معنی(example):
یک نوزاد معمولاً بوتی می‌پوشد تا پایش را محافظت کند.
مثال:
A baby often wears a bootee to protect its feet.
معنی فارسی کلمه bootee
:
نوعی کفش یا پاپوش نرم که معمولاً برای نوزادان یا در مکان‌های غیررسمی استفاده می‌شود.
