معنی فارسی bough
B1 /baʊ/شاخه، به معنی بخش بزرگ و اصلی از یک درخت است که از تنه آن جدا می‌شود.
A main branch of a tree, typically large and extending outwards.
- noun
noun
معنی(noun):
A firm branch of a tree.
مثال:
When the bough breaks, the cradle will fall.
معنی(noun):
The gallows.
example
معنی(example):
شاخه درخت به خاطر برف سنگین بود.
مثال:
The bough of the tree was heavy with snow.
معنی(example):
ما حروف اول نام‌مان را بر روی شاخه بلوط قدیمی حک کردیم.
مثال:
We carved our initials into the bough of the old oak.
معنی فارسی کلمه bough
:
شاخه، به معنی بخش بزرگ و اصلی از یک درخت است که از تنه آن جدا می‌شود.
