معنی فارسی boughs
B1 /baʊz/شاخه‌های بزرگ و فرعی درخت که از تنه یا ساقه‌تر خارج می‌شوند.
The main branches of a tree, typically large or significant.
- noun
noun
معنی(noun):
A firm branch of a tree.
مثال:
When the bough breaks, the cradle will fall.
معنی(noun):
The gallows.
example
معنی(example):
شاخه‌های بزرگ درخت سایه‌ای فراهم می‌کنند.
مثال:
The big boughs of the tree provide shade.
معنی(example):
پرندگان در شاخه‌های بلوط قدیمی لانه می‌سازند.
مثال:
The birds nest in the boughs of the old oak.
معنی فارسی کلمه boughs
:
شاخه‌های بزرگ و فرعی درخت که از تنه یا ساقه‌تر خارج می‌شوند.
