معنی فارسی bougie
B1 /ˈbuːʒi/بوجی، اصطلاحی برای توصیف چیزهای لوکس و خاص، غالباً با مفهومی منفی در مورد خودبرتر بینی.
A term used to describe something luxurious or ostentatious, often implying elitism.
- noun
noun
معنی(noun):
A tapered cylindrical instrument for introducing an object into a tubular anatomical structure, or to dilate such a structure, as with an esophageal bougie.
معنی(noun):
A wax candle.
example
معنی(example):
او رستوران‌های بوجی با دکوراسیون مجلل را دوست دارد.
مثال:
She loves bougie restaurants with fancy decor.
معنی(example):
مهمانی با تمام دکوراسیون‌های مجلل حال و هوای بوجی داشت.
مثال:
The party had a bougie feel with all the elegant decorations.
معنی فارسی کلمه bougie
:
بوجی، اصطلاحی برای توصیف چیزهای لوکس و خاص، غالباً با مفهومی منفی در مورد خودبرتر بینی.
