معنی فارسی braking
B1 /ˈbɹeɪkɪŋ/ترمز، فرآیند متوقف کردن یا کاهیدن سرعت وسیله نقلیه.
The action of applying brakes to slow down or stop a vehicle.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To bruise and crush; to knead
مثال:
The farmer's son brakes the flax while mother brakes the bread dough
معنی(verb):
To pulverise with a harrow
معنی(verb):
To operate (a) brake(s).
معنی(verb):
To be stopped or slowed (as if) by braking.
noun
معنی(noun):
The act of applying brakes.
مثال:
the acceleratings and brakings of a vehicle
example
معنی(example):
مسافت ترمز در جاده‌های خیس افزایش می‌یابد.
مثال:
Braking distance increases on wet roads.
معنی(example):
این خودرو به خاطر سیستم ترمز مؤثر خود معروف است.
مثال:
The car is known for its effective braking system.
معنی فارسی کلمه braking
:
ترمز، فرآیند متوقف کردن یا کاهیدن سرعت وسیله نقلیه.
