معنی فارسی breaching
B1 /ˈbɹiːtʃɪŋ/نقض، به ویژه در زمینه قوانین یا توافقات، زمانی که کسی یا چیزی از قاعده‌ای تخطی کند.
The act of breaking or failing to observe a rule or agreement.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To make a breach in.
مثال:
They breached the outer wall, but not the main one.
معنی(verb):
To violate or break.
معنی(verb):
(of the sea) To break into a ship or into a coastal defence.
معنی(verb):
(of a whale) To leap out of the water.
noun
معنی(noun):
The act by which something is breached.
مثال:
breachings of decorum
example
معنی(example):
نقض قوانین می‌تواند به عواقب جدی منجر شود.
مثال:
Breaching the rules can lead to serious consequences.
معنی(example):
نقض اعتماد در یک رابطه می‌تواند به راحتی ترمیم نشود.
مثال:
The breaching of trust in a relationship can be difficult to repair.
معنی فارسی کلمه breaching
:
نقض، به ویژه در زمینه قوانین یا توافقات، زمانی که کسی یا چیزی از قاعده‌ای تخطی کند.
