معنی فارسی breakup
B1 /ˈbɹeɪkʌp/جدایی، به معنای پایان یک رابطه عاطفی است.
The termination or end of a romantic relationship.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of breaking up; disintegration or division.
معنی(noun):
The termination of a friendship, or a romantic relationship.
معنی(noun):
A loss of emotional control; a breakdown.
معنی(noun):
(Alaska and northern Canada) The time of year during which winter ice covering bodies of water disintegrates, or more generally Spring.
example
معنی(example):
جدایی آنها غیرمنتظره و شوکآور بود.
مثال:
Their breakup was unexpected and shocking.
معنی(example):
پس از جدایی، او بر تحصیل خود تمرکز کرد.
مثال:
After the breakup, he focused on his studies.
معنی فارسی کلمه breakup
:
جدایی، به معنای پایان یک رابطه عاطفی است.
