معنی فارسی breccia
B2 /ˈbɹɛtʃ(ɪ)ə/برِچیَا، نوعی سنگ رسوبی است که از قطعات بزرگ و تیز سنگی تشکیل شده و معمولاً به دلیل شکستگی یا انفجار به وجود می‌آید.
A type of sedimentary rock composed of angular fragments larger than 2 mm.
- noun
noun
معنی(noun):
A rock composed of angular fragments in a matrix that may be of a similar or a different material.
example
معنی(example):
برِچیَا نوعی سنگ است که از قطعات تیز تشکیل شده است.
مثال:
Breccia is a type of rock made of sharp fragments.
معنی(example):
زمین‌شناسان برای یادگیری رویدادهای گذشته زمین‌شناسی، برِچیَا را مطالعه می‌کنند.
مثال:
Geologists study breccia to learn about past geological events.
معنی فارسی کلمه breccia
:
برِچیَا، نوعی سنگ رسوبی است که از قطعات بزرگ و تیز سنگی تشکیل شده و معمولاً به دلیل شکستگی یا انفجار به وجود می‌آید.
