معنی فارسی brilliancy
C1 /ˈbɹɪljənsi/درخشش، به معنی استعداد و هوش فوق‌العاده است که در فعالیت‌های مختلف دیده می‌شود.
Exceptional talent or intelligence, often used to describe outstanding achievements.
- noun
noun
معنی(noun):
A shining quality; brilliance.
معنی(noun):
An act of being brilliant.
مثال:
His brilliancy lay in combining old concepts from far-flung fields into a new idea.
معنی(noun):
A spectacular and beautiful game of chess, generally featuring sacrificial attacks and unexpected moves.
example
معنی(example):
درخشش او در کار استثنائی‌اش مشهود است.
مثال:
Her brilliancy is evident in her exceptional work.
معنی(example):
درخشش در شعر به ترکیبی از خلاقیت و انضباط نیاز دارد.
مثال:
Brilliancy in poetry requires both creativity and discipline.
معنی فارسی کلمه brilliancy
:
درخشش، به معنی استعداد و هوش فوق‌العاده است که در فعالیت‌های مختلف دیده می‌شود.
