معنی فارسی brogue
B1 /bɹoʊɡ/بروگ، به لهجهٔ خاصی از زبان انگلیسی اشاره دارد که به ویژه در ایرلند و اسکاتلند یافت می‌شود.
A distinctive dialect or accent, especially a strong regional accent of English.
- noun
- verb
A strong dialectal accent. In Ireland it used to be a term for Irish spoken with a strong English accent, but gradually changed to mean English spoken with a strong Irish accent as English control of Ireland gradually increased and Irish waned as the standard language.
A strong Oxford shoe, with ornamental perforations and wing tips.
A heavy shoe of untanned leather.
To speak with a brogue (accent).
To walk.
To kick.
To punch a hole in, as with an awl.
او با لهجهٔ غلیظ ایرلندی صحبت کرد.
He spoke with a thick Irish brogue.
بازیگر از لهجهٔ اسکاتلندی برای شخصیت خود استفاده کرد.
The actor used a Scottish brogue for his character.
معنی فارسی کلمه brogue
:
بروگ، به لهجهٔ خاصی از زبان انگلیسی اشاره دارد که به ویژه در ایرلند و اسکاتلند یافت می‌شود.
