معنی فارسی bronchitis
B1 /bɹɒŋˈkaɪtɪs/برونشیت، التهاب برونش‌ها است که معمولاً با سرفه و تولید خلط مشخص می‌شود.
Inflammation of the bronchial tubes, leading to coughing and mucus production.
- noun
noun
معنی(noun):
An inflammation of the bronchi of the lungs, that causes the cilia of the bronchial epithelial cells to stop functioning.
معنی(noun):
An occurrence of, a case (patient) of, or a type of bronchitis.
example
معنی(example):
برونشیت باعث سرفه و مشکل در تنفس می‌شود.
مثال:
Bronchitis causes coughing and difficulty breathing.
معنی(example):
برونشیت مزمن معمولاً به سیگار کشیدن مربوط می‌شود.
مثال:
Chronic bronchitis is often related to smoking.
معنی فارسی کلمه bronchitis
:
برونشیت، التهاب برونش‌ها است که معمولاً با سرفه و تولید خلط مشخص می‌شود.
