معنی فارسی bungees
B1بندهای الاستیکی که برای محکم نگه‌داشتن اشیاء استفاده می‌شوند.
Elastic cords used for securing items, often featuring hooks on both ends.
- noun
noun
معنی(noun):
An elastic fabric-bound strap with a hook at each end, used for securing luggage.
معنی(noun):
An elastic cord tied to the ankles of the jumper in bungee jumping.
معنی(noun):
A rubber eraser.
example
معنی(example):
بندهای بونی چادر را در طول طوفان به طور ایمن نگه داشتند.
مثال:
The bungees held the tent securely in place during the storm.
معنی(example):
او از بندهای بونی برای محکم کردن بار در کامیون استفاده کرد.
مثال:
He used bungees to tie down the cargo in the truck.
معنی فارسی کلمه bungees
:
بندهای الاستیکی که برای محکم نگه‌داشتن اشیاء استفاده می‌شوند.
