معنی فارسی buoy

A2 /ˈbu.i/

بویه به نشانه‌ای شناور گفته می‌شود که معمولاً برای نشان دادن خطرات یا جهت در آب‌ها استفاده می‌شود.

A floating marker used in water to indicate danger or to guide vessels.

noun
معنی(noun):

A float moored in water to mark a location, warn of danger, or indicate a navigational channel.

معنی(noun):

A life-buoy; a life preserver.

verb
معنی(verb):

To keep afloat or aloft; used with up.

معنی(verb):

To support or maintain at a high level.

معنی(verb):

To mark with a buoy.

مثال:

to buoy an anchor; to buoy or buoy off a channel

معنی(verb):

To maintain or enhance enthusiasm or confidence; to lift the spirits of.

مثال:

Buoyed by the huge success, they announced two other projects.

example
معنی(example):

ما یک بویه را در دریا دیدیم.

مثال:

We saw a buoy floating in the sea.

معنی(example):

بویه به ما در هدایت آب‌های پرمشغله کمک کرد.

مثال:

The buoy helped us navigate the busy waters.

معنی فارسی کلمه buoy

: معنی buoy به فارسی

بویه به نشانه‌ای شناور گفته می‌شود که معمولاً برای نشان دادن خطرات یا جهت در آب‌ها استفاده می‌شود.