معنی فارسی burgeon
B2 /ˈbɝː.d͡ʒən/شکوفه زدن، به معنی رشد سریع و پیشرفت مثبت در زمینهای مشخص.
To grow or develop rapidly; to flourish.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A bud, sprout, shoot.
verb
معنی(verb):
To grow or expand.
مثال:
Gradually, the town burgeoned into a thriving city.
معنی(verb):
To swell to the point of bursting.
معنی(verb):
Of plants, to bloom, bud.
example
معنی(example):
درخت در بهار با برگهای جدید شروع به شکوفه زدن کرد.
مثال:
The tree began to burgeon with new leaves in the spring.
معنی(example):
اقتصاد شهر همچنان با افتتاح کسب و کارهای جدید هر ماه شکوفا میشود.
مثال:
The city's economy continues to burgeon with new businesses opening every month.
معنی فارسی کلمه burgeon
:
شکوفه زدن، به معنی رشد سریع و پیشرفت مثبت در زمینهای مشخص.