معنی فارسی buskin

B1 /ˈbʌskɪn/

بوسکین، نوعی کفش یا چکمه بلند که به‌ویژه در نمایش‌های تئاتر برای نمایش شخصیت‌های مهم یا تراژیک استفاده می‌شود.

A type of high boot, particularly used in classical theatre to signify a character of importance or tragedy.

noun

معنی(noun):

A half-boot.

معنی(noun):

A type of half-boot with a high heel, worn by the ancient Athenian tragic actors.

معنی(noun):

(by extension) Tragic drama; tragedy.

معنی(noun):

An instrument of torture for the foot; bootikin.

example

معنی(example):

بازیگر برای نقش خود در نمایش تراژیک بوسکین پوشید.

مثال:

The actor donned a buskin for his role in the tragic play.

معنی(example):

در یونان باستان، بوسکین‌ها توسط بازیگران پوشیده می‌شدند تا نشان دهند که نقش شخصیتی جدی را بازی می‌کنند.

مثال:

In ancient Greece, buskins were worn by actors to signify they were playing a serious character.

معنی فارسی کلمه buskin