معنی فارسی butte
B1 /ˈbjuːt/بتت، تپه‌ای با قله صاف که به طور عمده به خاطر ویژگی‌های جغرافیایی‌اش شناخته می‌شود.
A hill with steep, often vertical sides and a flat top.
- noun
noun
معنی(noun):
An isolated hill with steep sides and a flat top.
example
معنی(example):
بتت به طور برجسته‌ای بالاتر از دشت‌های اطراف قرار داشت.
مثال:
The butte rose prominently above the surrounding plains.
معنی(example):
کوهنوردی به بالای بتت مناظر خیره‌کننده‌ای را ارائه می‌دهد.
مثال:
Hiking to the top of the butte offers breathtaking views.
معنی فارسی کلمه butte
:
بتت، تپه‌ای با قله صاف که به طور عمده به خاطر ویژگی‌های جغرافیایی‌اش شناخته می‌شود.
