معنی فارسی carabao

B1 /kæɹəˈbeɪəʊ/

نوعی آب‌دام که به عنوان حیوان بارکش در کشاورزی استفاده می‌شود، بومی آسیا.

A domesticated swamp-type buffalo found in the Philippines and other parts of Asia.

noun

معنی(noun):

A domesticated subspecies of water-buffalo, Bubalus bubalis carabanesis.

example

معنی(example):

کارابائو به‌طور معمول به عنوان حیوان بارکش در فیلیپین استفاده می‌شود.

مثال:

The carabao is commonly used as a draft animal in the Philippines.

معنی(example):

کشاورزان هر روز به کارابائو علف تازه می‌دهند.

مثال:

Farmers feed the carabao fresh grass every day.

معنی فارسی کلمه carabao

نوعی آب‌دام که به عنوان حیوان بارکش در کشاورزی استفاده می‌شود، بومی آسیا.