معنی فارسی caracal
B1 /ˈkæɹəkæl/گربه‌ای وحشی با گوش‌های پرپشت که معمولاً در مناطق خشک و گرم رشد می‌کند.
A medium-sized wild cat with distinctive tufted ears, found in various regions across Africa and Asia.
- noun
noun
معنی(noun):
A type of cat native to Southern Africa, West Asia, and parts of Central and South Asia, Caracal caracal.
example
معنی(example):
کاراکال یک گربه وحشی است که به خاطر گوش‌های پرپشتش شناخته می‌شود.
مثال:
A caracal is a wild cat known for its tufted ears.
معنی(example):
کاراکال‌ها در آفریقا و بخش‌هایی از آسیا یافت می‌شوند.
مثال:
Caracals are found in Africa and parts of Asia.
معنی فارسی کلمه caracal
:
گربه‌ای وحشی با گوش‌های پرپشت که معمولاً در مناطق خشک و گرم رشد می‌کند.
