معنی فارسی carboy
A2 /ˈkɑɹ.bɔɪ/کاربوی، ظرفی بزرگ و معمولاً شیشه‌ای است که برای نگهداری مایعات به کار می‌رود.
A large container, typically made of glass, used for holding liquids.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A large, rigid bottle, originally made of glass and mainly used for fermentation, and now commonly made of plastic and used to store liquids.
verb
معنی(verb):
To bottle in a carboy.
example
معنی(example):
کاربوی یک ظرف بزرگ است که برای ذخیره مایعات استفاده می‌شود.
مثال:
A carboy is a large container used for storing liquids.
معنی(example):
او کاربوی را با آب برای آزمایش پر کرد.
مثال:
He filled the carboy with water for the experiment.
معنی فارسی کلمه carboy
:
کاربوی، ظرفی بزرگ و معمولاً شیشه‌ای است که برای نگهداری مایعات به کار می‌رود.
